مطالعات نشان می دهد؛ احساس گرسنگی باعث کاهش روند پیری می شود

به گزارش آنی غذا، در صورتی که مشخص شده بود که محدود کردن مقدار غذای مصرفی می تواند روند پیری سالم را در انسان تقویت کند، یک مطالعه جدید نشان داده است که احساس گرسنگی امکان دارد برای کُند کردن پیری کافی باشد.

به گزارش آنی غذا به نقل از مهر به نقل از ساینس دیلی، تحقیقات قبلی نشان داده است که حتی طعم و بوی غذا می تواند اثرات مفید و طولانی مدت محدودیت رژیم غذایی را حتی بدون مصرف آن معکوس کند.
«اسکات پلچر»، نویسنده این مطالعه از دانشگاه میشیگان، می گوید: «ما به شکلی اثرات طولانی مدت محدودیت های رژیم غذایی را از همه دستکاری های تغذیه ای در رژیم غذایی که محققان سال ها بر روی آنها کار کرده بودند، جدا کرده ایم.»
برای انجام این کار، آنها از طریق های مختلف گرسنگی را در مگس ها القا کردند. نخستین مورد این بود که مقدار آمینو اسیدهای شاخه دار یا BCAA را در یک میان وعده آزمایشی تغییر داده و بعداً به مگس ها اجازه دادند آزادانه از مخمر یا مواد قندی تغذیه کنند. مگس هایی که از میان وعده های کم BCAA تغذیه کردند، مخمر بیشتری نسبت به شکر مصرف کردند تا مگس هایی که از میان وعده های BCAA بالا تغذیه کردند. این نوع ترجیح مخمر بر شکر یکی از شاخصهای گرسنگی مبتنی بر نیاز است.
محققان خاطرنشان کردند که این رفتار به علت محتوای کالری میان وعده کم BCAA نیست. در واقع، این مگس ها غذای بیشتری و کالری کل بیشتری مصرف کردند. زمانی که مگس ها یک رژیم غذایی با BCAA کم مصرف کردند، به صورت قابل توجهی بیشتر از مگس هایی که از رژیم های غذایی با BCAA بالا تغذیه شدند، عمر کردند.
برای بررسی گرسنگی به غیر از ترکیب رژیم غذایی، آنها از یک تکنیک منحصر به فرد استفاده کردند که با استفاده از تکنیکی به نام اپتوژنتیک، نورون های در رابطه با گرسنگی در مگس ها را با قرار گرفتن در معرض نور قرمز فعال کردند. این مگس ها دو برابر بیشتر از مگس هایی که در معرض محرک نور نبودند غذا مصرف کردند. مگس هایی که با نور قرمز فعال شدند هم به صورت قابل توجهی بیشتر از مگس های گروه کنترل، عمر کردند.
علاوه بر این، این تیم توانست مکانیک مولکولی گرسنگی را با تغییرات در اپی ژنوم نورون های درگیر ترسیم کند و تشخیص دهد که نورون ها به وجود یا عدم وجود یک اسید آمینه خاص در رژیم غذایی پاسخ می دهند. این تغییرات می تواند بر میزان بیان ژن های خاص در مغز مگس ها و در نتیجه بر رفتار تغذیه و پیری آنها تاثیر بگذارد.
آنها در مرحله بعدی قصد دارند بررسی نمایند که چگونه میل به غذا خوردن برای لذت، هم در مگس ها و هم در انسان ها، امکان دارد با طول عمر ارتباط داشته باشد.

منبع: