به انگیزه اعلام خبر راه ندازی شبكه ویژه ناشنوایان در بخش خصوصی چشم و گوشمان را به روی ناشنوا نبندیم!

به گزارش آنی غذا حضور رابط ناشنوایان در صداوسیما و همینطور مراكز حقوقی و قضایی و درمانی، جزو نیازها و درخواست های به حق ناشنوایان است؛ درخواست و نیازی كه این روزها آن طور كه باید و شاید در رسانه ملی جدی گرفته نمی گردد.
به گزارش آنی غذا به نقل از ایسنا، امروز خبر راه اندازی شبكه تلویزیونی ناشنوایان در رسانه ها منتشر گردید و البته برخلاف انتظار، متولی امر صداوسیما نیست؛ بلكه تلویزیونی خصوصی تصمیم می گیرد پنجمین شبكه اختصاصی خویش را به ناشنوایان اختصاص دهد و نام شبكه را هم «اشاره» بگذارد.
سید مرتضی خاتمی، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس اسفند ماه سال ۹۶ اعلام نمود كه بیشتر از یك میلیون و دویست هزار نفر ناشنوا در كشور وجود دارد و از آنجائیكه امكان دارد، از هر هزار تولد زنده، چهار نفر مبتلا به ناشنوایی باشند، پس سالانه ۷ هزار نفر به این رقم اضافه می شود.
این عدد شاید تاكیدی باشد بر لزوم توجه بیشتر به این قشر و از آنجائیكه افت شنوایی بر جوانب گوناگونی از زندگی همچون موفقیت های تحصیلی و شغلی و ارتباطات بین فردی و اجتماعی و هم بر سلامت روان و حتی سلامت جسمی فرد مبتلا اثر می گذارد، بنابراین می توان به آن بعنوان چیزی فراتر از یك بیماری نگاه كرد.
در این بین صداوسیما با برنامه هایی كه به رابط ناشنوایان مجهز است، می تواند قدم هایی اساسی را در رفع مشكلات بردارد؛ قدم هایی كه در مقطعی جدی و محكم برداشته شدند، اما به مرور سست و سست تر شدند.
این در شرایطی است كه اتحادیه رادیو و تلویزیون های آسیا و اقیانوسیه (ABU) و همینطور اتحادیه رادیو و تلویزیون های اروپا (EBU) بر استفاده از رابط ناشنوایان و زیرنویس در تلویزیون های دولتی تاكید دارند و از نگاه این تشكل های رسانه ای توجه به این بخش از برنامه های تلویزیون و نهادینه كردن آن، از اهمیت بالایی برخودار است.
تلویزیون ایران در مقطعی از پیشتازان این امر در میان كشورهای همسایه بود و حتی شبكه تهران در دوره ای، دیالوگ های تمام آثار نمایشی خویش را به صورت زیرنویس برای بینندگان ناشنوا قابل دریافت كرد. در مقطعی هم برنامه «به خانه برمی گردیم» و اخبار ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه با رابط ناشنوایان پخش می شد. جالب اینكه ویژه برنامه بازی های آسیایی جواد خیابانی هم سال ۹۳ با رابط ناشنوایان روی آنتن شبكه ورزش رفت. اما به مرور این توجه ویژه به فراموشی سپرده شد؛ به نحوی كه هم اكنون خیلی از شبكه های سراسری صداوسیما، حتی یك برنامه هم با رابط ناشنوایان ندارند! و برخی شبكه ها هم رابط ناشنوا را به بخش های خبری خود محدود كرده اند.
البته در اتفاقی قابل تامل سال قبل تلاش هایی در رادیو سلامت برای رابطه بیشتر با ناشنوایان انجام شد و از تولید و پخش برنامه ای خبر دادند كه مخاطبان ناشنوا و كم شنوا از راه اینترنت و سایت رادیو سلامت، می توانستند از محتوای آن آگاه شوند. یا برخی سریال های پرمخاطب مانند «شهرزاد» با رابط ناشنوایان از راه شبكه نمایش خانگی عرضه شدند، اما این اتفاقات از طرفی مقطعی بودند و از جانب دیگر در قالب ثابت و مدونی قرار نمی گرفتند.
در همین حال، مسوول كارگروه ناشنوایان سازمان بهزیستی كشور از تلاش این سازمان برای برگشت رابط ناشنوایان به برنامه ها خبر می دهد.
رضا غلامی سلطان مرادی اردیبهشت ماه امسال با تاكید بر ضرورت حضور رابط ناشنوا در صداوسیمای كشوری و استانی و درخواست ناشنوایان در این زمینه گفته است: «مكاتباتی با سیما داشتیم كه در بخش هایی موفق شدیم و به صورت مثال زیرنویس در شبكه خبر به صورت آنلاین وجود دارد. اما در بعضی شبكه ها هنوز موفق نشده ایم كه درخواست ناشنوایان را محقق نماییم. زیرنویس اخبارهای سراسری و برخی فیلم ها و برنامه های تلویزیونی از درخواست های ناشنوایان است كه امید می رود در این زمینه با صداوسیما تفاهم نامه ای منعقد نماییم.»
او می گوید: برای احقاق حقوق ناشنوایان، از یك سو به اعتبارات كافی و از جانب دیگر به همت همه جامعه همچون صداوسیما نیاز داریم.
اما در شرایطی كه به نظر می آید قشر ناشنوا و كم شنوا از جایگاه چندان محكمی در صداوسیما برخودار نیستند، یك تلویزیون اینترنتی خصوصی با بیان راه اندازی كانالی برای ناشنوایان، می خواهد بگوید به این «قشر عزیز و مظلوم» (برگرفته از صحبت های مدیر تلویزیون اینترنتی آریو) توجهی ویژه نشان می دهد؛ نگاهی كه شاید انتظار می رفت، خیلی زودتر از این ها در صداوسیمای خودمان تحقق می یافت و در كنار شبكه های گوناگونی كه راه اندازی شدند، حداقل ساعاتی از آنتن یك شبكه به صورت مجانی به ناشنوایان و كم شنوایان اختصاص داده می شد.