به قول محققان، ترکیب موجود در میوه ها امکان دارد دارای پتانسیل پیشگیری و درمان بیماری پارکینسون باشد.

به گزارش آنی غذا به نقل از مهر به نقل از ساینس دیلی، محققان دانشکده پزشکی جان هاپکینز آمریکا پی بردند ترکیب فارنزول که به صورت طبیعی در گیاهان دارویی و انواع توت ها و سایر میوه ها یافت می شود، از صدمه مغزی در رابطه با بیماری پارکینسون در مطالعات آزمایشگاهی جلوگیری کرده و آنرا معکوس می کند.
این ترکیب که در طعم دهنده ها و عطر سازی استفاده می شود، می تواند با از کار انداختن PARIS، پروتئین کلیدی دخیل در پیشرفت بیماری، از از دست دادن سلول های عصبی تولید کننده دوپامین در مغز موش جلوگیری نماید. از دست دادن چنین نورونی بر حرکت و شناخت تاثیر می گذارد و منجر به علایم بیماری پارکینسون مانند رعشه، سفتی عضلات، گیجی و زوال عقل می شود.
به گفته محققان، توانایی فارنزول در مسدود کردن PARIS می تواند منجر به توسعه اقدامات جدید درمانی برای بیماری پارکینسون شود که به صورت خاص این پروتئین را هدف قرار می دهد.
«تد داوسون»، سرپرست تیم تحقیق، در اینباره می گوید: «آزمایشات ما نشان داد که فارنزول هم به صورت قابل توجهی از از دست دادن نورون های دوپامین جلوگیری می کند و هم نقایص رفتاری را در موش ها برطرف می کند و این نشان دهنده استفاده از آن بعنوان یک داروی بالقوه برای پیشگیری از بیماری پارکینسون است.»
در مغز افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، تجمع PARIS باعث کُندشدن تولید پروتئین محافظ PGC-۱alpha می شود. این پروتئین سلول های مغز را از صدمه مولکول های فعال اکسیژن که در مغز تجمع می یابند محافظت می کند. بدون PGC-۱alpha، نورون های دوپامین از بین می روند که منجر به تغییرات شناختی و فیزیکی در رابطه با بیماری پارکینسون می شود.
برای بررسی این که آیا فارنزول می تواند از مغز در مقابل اثرات تجمع PARIS محافظت کند یا خیر، محققان موش ها را به مدت یک هفته با رژیم غذایی حاوی مکمل داروی فارنزول یا رژیم غذایی معمولی موش تغذیه کردند.
محققان دریافتند موش هایی که با رژیم دارویی فارنزول تغذیه می شدند در آزمایش قدرت و هماهنگی که برای تشخیص پیشرفت علایم بیماری پارکینسون طراحی شده بود، بهتر عمل کردند.
هنگامی که محققان بعداً بافت مغز موش ها را در دو گروه مورد مطالعه قرار دادند، دریافتند موش هایی که از رژیم غذایی حاوی مکمل فارنزول استفاده می کردند نسبت به موش هایی که از رژیم غنی شده با فارنزول تغذیه نمی کردند، دو برابر بیشتر دارای سلول های عصبی دوپامین سالم بودند.
موش های تغذیه شده با فارنزول هم تقریباً ۵۵ درصد بیشتر پروتئین محافظ PGC-۱alpha در مغز خود نسبت به موش های درمان نشده داشتند.
در آزمایشات شیمیایی، محققان ثابت کردند که فارنزول به PARIS متصل می شود و شکل پروتئین را تغییر می دهد به صورتی که دیگر نمی تواند در تولید PGC-۱alpha تداخل ایجاد نماید.
اگرچه تحقیقات بیشتری در این حوزه مورد نیاز است، داوسون و تیمش امیدوارند روزی بتوان از فارنزول برای ایجاد درمان های جلوگیری از صدمه مغزی ناشی از بیماری پارکینسون استفاده نمود.

منبع: آنی غذا