به گزارش آنی غذا، مطالعات جدید از آن حکایت می کند که تعداد مردان مبتلا به سرطان پروستات در سراسر دنیا تا سال ۲۰۴۰ میلادی دو برابر می شود و به رقم ۲٫۹ میلیون نفر در سال می رسد و پیشبینی می شود مرگ و میر سالانه ناشی از این بیماری هم ۸۵ درصد افزایش یابد.
به گزارش آنی غذا به نقل از ایسنا، سرطان پروستات هم اکنون یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی مردان و همین طور شایع ترین نوع سرطان مردانه در بیش از ۱۰۰ کشور جهان است.
با افزایش سن جمعیت و افزایش امید به زندگی در سطح جهان، یک تحلیل جدید از احتمال افزایش چشم گیر موارد و مرگ و میر ناشی از این بیماری در ۱۵ سال آینده آگاهی داده است.
تحقیقات کمیسیون سرطان پروستات مجله لانست که مقرر است گزارش ۴۰ صفحه ای آن شنبه آینده در کنگره سالانه انجمن ارولوژی اروپا در پاریس ارائه شود، پیش بینی کرده است تشخیص های سالانه مبتلاشدن به این نوع از سرطان از ۱.۴ میلیون مورد در سال ۲۰۲۰ میلادی به ۲.۹ میلیون تا سال ۲۰۴۰ افزایش یابد؛ به مفهوم دیگر هر ساعت به ۳۳۰ مرد گفته می شود که به این بیماری مبتلا هستند.
تعداد مرگ و میرهای ناشی از این بیماری در سرتاسر جهان نیز در ۲۰ سال آینده حدود ۸۵ درصد افزایش خواهد یافت و از ۳۷۵ هزار نفر در سال ۲۰۲۰ به حدودا ۷۰۰ هزار نفر تا سال ۲۰۴۰ میلادی خواهد رسید.
البته کارشناسان براین باورند که تعداد واقعی مرگ و میرها به دلایلی همچون تشخیص های نادرست و عدم مدیریت درست داده ها در کشورهای با درآمد متوسط و پایین احیانا بیشتر خواهد بود.
به گزارش یورونیوز، افزایش سن جمعیت و افزایش امید به زندگی به این معنا است که تعداد مردان مسن در سرتاسر جهان (که مدت طولانی تری زندگی می کنند) رو به افزایش است و باتوجه به اینکه داشتن سنی بالاتر از ۵۰ سال و سابقه خانوادگی همچون دلیلهای اصلی مبتلاشدن به این نوع سرطان شمرده می شود، کارشناسان می‎ گویند جلوگیری از مبتلاشدن به این بیماری نیز بوسیله تغییر سبک زندگی یا مداخلات بهداشت عمومی ممکن نیست.
با اینحال بگفته نویسندگان این گزارش، آگاهی بیش از علایم بیماری، تشخیص سریع و پیشرفت در درمان ها می تواند امیدها برای کاهش نرخ مرگ و میر آنرا تقویت کند.
افزایش آگاهی های عمومی
بر طبق این گزارش، تقویت آگاهی ها در بین مردان و خانواده هایشان درباره ی نشانه های این بیماری که باید به آنها توجه نمایند نیز یک نکته کلیدی است.
علائمی مانند نیاز بیشتر به دفع ادرار و اغلب در طول شب، عجله برای رفتن به توالت، مشکل در شروع ادرار کردن و این احساس که مثانه به طور کامل تخلیه نشده، همین طور وجود خون در ادرار باید هشداری به مردان برای مراجعه به پزشک باشد.
البته این علایم همیشه به مفهوم مبتلاشدن به سرطان پروستات نیست. پروستات خیلی از مردان با افزایش سن به سبب بیماری به نام «بزرگی خوش خیم پروستات» بزرگتر می شود.
علائمی مانند درد بیضه، درد کمر یا استخوان، از دست دادن اشتها و کاهش وزن ناخواسته نیز می تواند نشانه هایی از وخامت وضعیت فرد مبتلا باشد.
این مطالعه همین طور بر ضرورت انجام تحقیقات بیشتر برای درک بهتر سرطان پروستات خصوصاً در مردان سیاه پوست تاکید کرده است چونکه بیشتر تحقیقات درباره ی مردان سفیدپوست انجام شده است.
در همین حال، سازمان جهانی بهداشت (WHO) هشدار داد بار سرطان در جهان درحال افزایش است و این آژانس سازمان ملل متحد انتظار دارد تا سال ۲۰۵۰ میلادی موارد مبتلاشدن به سرطان در جهان ۷۷ درصد افزایش یابد.
سازمان جهانی بهداشت و آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) آخرین تخمین ها را در مورد موارد مبتلاشدن به سرطان و داده های مربوط به میزان بودجه کشورها برای سرطان و خدمات مراقبتی منتشر نمودند.
برمبنای برآوردهای آژانس بین المللی تحقیقات سرطان که در اطلاعیه ای ارائه شده است، در سال ۲۰۲۲ میلادی ۲۰ میلیون مورد جدید مبتلاشدن به سرطان و ۹.۷ میلیون مورد مرگ و میر ناشی این بیماری وجود داشته است.
داده های جهانی نشان داده است که از هر پنج نفر یک نفر در طول زندگی خود به سرطان مبتلا می شود و از هر ۹ مرد یکی و از هر ۱۲ زن هم یکی از آنها، به سبب این بیماری جان خودرا از دست می دهد.
این مطالعه نشان داد سه نوع سرطان اصلی در سال ۲۰۲۲ میلادی شامل سرطان های ریه، سینه و کولورکتال بودند. این گزارش اضافه کرد: سرطان ریه با ۲.۵ میلیون مورد جدید ابتلا، شایع ترین سرطان در سرتاسر جهان است.
بعد از آن هم سرطان سینه در زنان با ۲.۳ میلیون مورد و سرطان روده بزرگ با ۱.۹ میلیون مورد مبتلاشدن قرار دارند.
بر طبق این بیانیه، برآوردهای آژانس بین المللی تحقیقات سرطان ۱۸۵ کشور و ۳۶ سرطان را پوشش می دهد.
یکی از مقامات سازمان جهانی بهداشت در این زمینه اظهار داشت: نظرسنجی جهانی جدید سازمان جهانی بهداشت نابرابری های عمده و عدم حمایت مالی از سرطان در سرتاسر جهان را روشن می کند و خصوصاً در کشورهای کم درآمد، افراد قادر به دسترسی به اصول اولیه مراقبت از سرطان نیستند.