به گزارش آنی غذا خراسان رضوی تجزیه وتحلیل داده ها نشان داده است که همه گیری تاثیرات قابل توجهی بر سلامت روان افراد مسن، بخصوص افراد تنها و به دور از دیگران یا افرادی با سابقه بیماری داشته است.
به نقل از ارث، گروه تحقیقاتی به سرپرستی پارمیندر راینا از دانشگاه مک مستر کانادا دریافتند که ۴۳ درصد از بزرگسالان ۵۰ ساله یا بالاتر در آغاز همه گیری بیماری کووید-۱۹ سطوح متوسط یا بالایی از علایم افسردگی را تجربه کرده اند و این موارد با گذشت زمان افزایش پیدا کرده است.
داده ها با استفاده از نظرسنجی های تلفنی و آنلاین جمع آوری شد تا بررسی شود که چگونه عواملی مانند وضعیت سلامت، درآمد و مشارکت اجتماعی در ایجاد علایم افسردگی افراد مسن تأثیر خواهد داشت.
شایان ذکر است، داده ها در محدودیت های اولیه از مارس ۲۰۲۰ و پس از کاهش محدودیت ها در کانادا جمع آوری شده است.
محققان دریافتند که تنهایی مهم ترین عامل پیشبینی کننده بدتر شدن علایم افسردگی است و سایر عوامل استرس زا در رابطه با بیماری همه گیر مانند درگیری خانوادگی هم در افزایش این علایم موثر خواهد بود.
علاوه بر این، افرادی که درآمد کمتر و سلامت ضعیف تری دارند، چه به علت مشکلات بهداشتی قبل یا نگرانی های بهداشتی که طی همه گیری بوجود آمده اند، تأثیر بیشتری را تجربه کردند.
راینا، محقق اصلی این تحقیق اظهار داشت: بیماری همه گیر کووید- ۱۹ تأثیر نامتناسبی بر افراد مسن داشته است و افرادی که پیش از این هم دور از سایرین بودند، تأثیر منفی بیشتری را احساس کردند.
در مقایسه با وضعیت افسردگی پیش از همه گیری که بعنوان بخشی از مطالعه طولی کانادایی در مورد پیری از سال ۲۰۱۱ جمع آوری شده بود، افرادی که از نظر اجتماعی منزوی بودند و یا سلامت ضعیف تر و وضعیت اجتماعی و اقتصادی پایین تری داشتند بیشتر در معرض افسردگی بودند.
زنان هم به صورت نامتناسبی تحت تأثیر قرار گرفتند و احتمال مبتلا شدن به افسردگی همه گیری در آنان بیشتر از مردان بود. پاسخ دهندگان زن گزارش کردند عواملی مانند جدایی از خانواده و افزایش زمان مراقبت از عوامل استرس زا در این دوران بوده است.
راینا اظهار داشت: «این یافته ها نشان داده است که تاثیرات منفی این بیماری همه گیر بر سلامت روان باقی می ماند و امکان دارد با گذشت زمان بدتر شود و برای مقابله با استرس های بیماری همه گیر و کاهش تأثیر آن بر سلامت روان افراد مسن به مداخلات مناسب نیاز دارد.»
یافته های این بررسی در نشریه Nature Aging انتشار یافته است.