به گزارش آنی غذا، بیماری پارکینسون از مغز آغاز می شود. سلول های عصبی خاصی صدمه می بینند یا می میرند و در نتیجه، سطح دوپامین، یک ماده شیمیایی در مغز شما، آغاز به کاهش می کند.
به گزارش آنی غذا به نقل از ایسنا، هنگامی که سطح دوپامین شما کاسته می شود، سبب می شود که مغزتان به روش های غیرعادی عمل کند و در نهایت منجر به اختلال در حرکت و موارد دیگر می شود.
بیماری پارکینسون حدود یک درصد از افراد بالای ۶۰ سال و پنج درصد از افراد بالای ۸۵ سال را مبتلا می کند. این اختلال معمولا بعد از ۶۰ سالگی ظاهر می شود.
هنوز نکات زیادی در مورد بیماری پارکینسون برای یادگیری وجود دارد و متاسفانه هنوز درمانی برای آن وجود ندارد. خیلی از اشکال درمان بیماری فقط علایم را مدیریت می کنند و علت دقیق پارکینسون هنوز معلوم نیست.
دانشمندان اعتقاد دارند که عواملی مانند ژن ها و قرار گرفتن در معرض سموم خاص امکان دارد احتمال مبتلا شدن به پارکینسون را افزایش دهد. آنها همینطور وجود نوع خاصی از پروتئین موجود در مغز را با بیماری پارکینسون مرتبط کرده اند.
همینطور می دانیم که افراد جوان به ندرت پارکینسون را تجربه می کنند. در عین حال داشتن یکی از بستگان دچار پارکینسون، خطر مبتلا شدن به آن را زیاد می کند و احتمال ابتلای مردان هم بیشتر از زنان است.
در ابتدا، علایم پارکینسون امکان دارد نامحسوس باشد. علایم معمولا از یک طرف بدن شما شروع می شوند و حتی زمانیکه به کل بدن شما پیشرفت می کنند در یک سمت بیشتر وجود دارند.
این علایم می تواند شامل موارد زیر باشد:
– لرزش: امکان دارد متوجه شوید که یکی از اندام های شما، معمولا یک دست، آغاز به لرزیدن می کند. گاهی اوقات انگشت شست و اشاره خویش را به هم می مالید یا حتی زمانیکه آرام هستید آغاز به لرزیدن می کنید.
– حرکت آهسته: با پیشرفت علایم پارکینسون، امکان دارد متوجه شوید که حرکات شما کند شده است. کارهای معمولی امکان دارد چالش برانگیز شوند یا انجام دادن آنها زمان بیشتری نسبت به گذشته نیاز داشته باشد. همینطور امکان دارد راه رفتن سخت شود.
– ماهیچه های سفت: امکان دارد قسمتهایی از عضلات بدن شما سفت شوند. این وضعیت میزان حرکت شما را محدود می کند و امکان دارد دردناک باشد.
– مشکلات تعادل و وضعیت بدن: امکان دارد کمرتان خمیده شود و تعادل خویش را از دست بدهید.
– مشکلات گفتاری: صدای شما امکان دارد یکنواخت تر، آرام تر یا سریع تر شود. همینطور امکان دارد پیش از صحبت کردن مکث کنید.
– مشکلات نوشتاری: پارکینسون می تواند روی توانایی نوشتن شما تاثیر بگذارد. می تواند دستخط شما را متفاوت جلوه دهد و نوشتن سریع را سخت تر کند.
– مسایل عاطفی: بعضی از افراد دچار پارکینسون مشکلاتی مانند افسردگی یا سایر تغییرات عاطفی را تجربه می کنند.
– مشکل در بلع: امکان دارد بلع دشوارتر و منجر به تجمع بزاق شود.
– مشکلات دفع ادرار و مدفوع: بعضی از افراد مشکلاتی در دستگاه ادراری یا یبوست را تجربه می کنند.
– مشکلات خواب: افراد دچار پارکینسون اغلب با خواب و بیدار شدن در شب مشکل دارند.
– مشکلات جویدن و خوردن: موارد پیشرفته تر پارکینسون بر حرکات دهان تاثیر می گذارد و غذا خوردن سخت می شود.
به گزارش «وب ام دی»، شروع علایم در افراد مختلف متفاوت می باشد. می تواند مانند علایم طبیعی پیری به نظر برسد چونکه علایم به تدریج ظاهر می شوند. امکان دارد در ابتدا لرزش خفیفی در دست خود احساس کنید یا مشکلات حرکتی داشته باشید، یا امکان دارد آهسته تر صحبت کنید.
به قول متخصصان، خیلی از افراد ابتدا احساس سفتی، لرزش، مشکلات خواب، یبوست، از دست دادن بویایی یا پاهای بی قرار پیش از هر علامت دیگری دارند.
سفارش می شود هر فردی که علایم مشابه را دارد باید با رفتن به پزشک از مبتلا شدن یا عدم ابتلای خود به این بیماری مطمئن شود.
چه عواملی می توانند علایم پارکینسون را تشدید کنند؟
در صورت مبتلا شدن به پارکینسون، مواردی وجود دارند که می توانند این بیماری را بدتر کنند. این عوامل عبارتند از:
۱. استرس: واکنش طبیعی بدن به استرس شامل افزایش تنش عضلانی و بالا رفتن ضربان قلب است که می تواند سبب تشدید لرزش و سفتی عضلات در افراد دچار بیماری پارکینسون شود.
روشهای فنی مدیریت استرس مانند تمرکز حواس، مدیتیشن و تمرین های تمدد اعصاب می توانند با تقویت و آرام کردن سیستم عصبی به کاهش این اثرات کمک کنند.
۲. کم خوابی: خواب ناکافی یا بی کیفیت، ریتم طبیعی بدن را مختل می کند و منجر به افزایش خستگی و بدتر شدن علایم حرکتی در افراد دچار بیماری پارکینسون می شود. فراهم کردن زمینه خواب خوب و رسیدگی به اختلالات خواب با کمک پزشک برای مدیریت علایم پارکینسون خیلی مهم است.
۳. بیماری یا عفونت: هر گونه بیماری یا عفونت می تواند استرس بیشتری را بر بدن وارد کند و منجر به بدتر شدن موقت علایم پارکینسون شود. برای افراد دچار بیماری پارکینسون مهم می باشد که به سرعت به هر گونه بیماری یا عفونت رسیدگی کنند و مراقب حفظ سلامت کلی خود باشند.
۴. زمان یا دُز دارو: زمان و دز مناسب داروها برای مدیریت موثر علایم پارکینسون ضروری می باشد. اگر داروها مطابق دستور مصرف نشوند در کنترل علایم امکان دارد نوسان رخ دهد.
۵. تغذیه نامناسب: سوءتغذیه یا کم آبی می تواند بر جذب دارو و سلامت کلی تاثیر بگذارد و به صورت بالقوه علایم پارکینسون را بدتر کند. حفظ یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غذاهای مغذی می تواند موثر باشد و اثربخشی داروهای پارکینسون را افزایش دهد.
۶. عدم تحرک: فقدان فعالیت بدنی می تواند به سفتی و ضعف عضلانی و بدتر شدن علایم حرکتی کمک نماید. این در شرایطی است که ورزش منظم و حرکات کششی می تواند به بهبود تحرک، تعادل و عملکرد کلی بدن کمک نماید. ترشح اندورفین در نتیجه ورزش هم می تواند به کاهش علایم افسردگی و اضطراب یاری برساند.
۷. داروهای خاص: برخی داروهای خاص مانند داروهای ضد روان پریشی، ضد تهوع و ضد افسردگی می توانند با سطح دوپامین تداخل کرده یا علایم حرکتی را تشدید کنند.
