چرا داروخانه داران، آرایشی فروش شدند؟

آنی غذا: «مسئولان داروخانه ها باید تكلیف خودرا روشن كنند كه آیا آنجا داروخانه است یا مركز عرضه لوازم آرایشی- بهداشتی؟»؛ نقدی كه چندی قبل وزیر بهداشت خطاب به داروخانه داران بیان نمود. حال باید پرسید آیا داروخانه داران از لحاظ قانونی می توانند لوازم آرایشی-بهداشتی را در سطح گسترده به مردم عرضه كنند و اصلا چرا به فروش این چنین محصولاتی روی آورده اند؟.

به گزارش آنی غذا به نقل از ایسنا، چندی پیش بود كه وزیر بهداشت در جمع معاونین غذا و داروی دانشگاه های علوم پزشكی كشور، نسبت به عملكرد برخی داروخانه داران در خصوص عرضه و فروش گسترده لوازم آرایشی در داروخانه ها انتقاد و اعلام نمود كه نظام عرضه دارو در بعضی داروخانه ها مناسب نیست؛ برای اینكه در بعضی داروخانه ها، تكریم ارباب رجوع بی رنگ و حتی فراموش شده است و بعضی از آنها به سمت توسعه موارد آرایشی بهداشتی رفته اند.

نمكی اشاره كرد: مسئولان داروخانه ها باید تكلیف خودرا روشن كنند كه آیا آنجا داروخانه است یا مركز عرضه لوازم آرایشی- بهداشتی؟. متاسفانه سود در لوازم آرایشی- بهداشتی است و قسمت “دارو”خانه هر روز كوچك تر می شود.
ارائه خدمات دارویی اصلی ترین رسالت داروخانه هاست
بعد از این اظهارات، سازمان غذا و دارو هم نسبت به این نقد واكنش نشان داد و اعلام نمود كه نمایش خدمات دارویی اصلی ترین رسالت داروخانه هاست. در عین حال مشاوره های مصرف فرآورده های آرایشی و بهداشتی، راهنمایی در مورد مصرف مكمل های غذایی و ورزشی، مصرف صحیح و منطقی داروهای طبیعی و گیاهی، نمایش و عرضه ملزومات پزشكی و تمامی خدمات فنی مشاوره ای همچون خدمات نمایش شده در داروخانه شمرده می شود.

در عین حال دكتر سیدحسام الدین شریف نیا- عضو هیات مدیره انجمن داروسازان تهران در گفت و گو با ایسنا، در این باره می گوید: طبق قانون، داروخانه ها می توانند لوازم آرایشی و بهداشتی را در كنار محصولات دارویی بفروشند، اما هم اكنون شرایط اقتصادی فعلی بازار دارویی ایران سبب شده كه داروخانه ها برای ادامه حیات شان بیشتر به سمت فروش اقلام آرایشی – بهداشتی روند.
بازار دارویی ایران كوچك است
وی می افزاید: در این زمینه چند سوژه اثرگذار است؛ باید توجه كرد كه اندازه بازار دارویی ایران بسیار بسیار كوچك بوده، بطوریكه كل بازار دارویی كشور حدود ۱۸ هزار میلیارد تومان است كه نیمی از آن در اختیار بخش دولتی و نیمه دولتی و تنها نیمی از آن در اختیار داروخانه های خصوصی قرار دارد. بر این اساس ۹۰۰۰ میلیارد تومان از بازار دارو بین ۱۳ هزار داروخانه خصوصی در سطح كشور تقسیم شده است.
بی پولی داروخانه ها و انتخابی اجباری
وی با اشاره به اینكه بدین سبب این بازار دارویی كشور كوچك بوده و داروخانه ها برای ادامه حیات شان مجبورند كالاهای آرایشی و بهداشتی بفروشند، ادامه می دهد: از طرفی داروها هم تحت پوشش بیمه قرار دارند و داروخانه ها با فروش دارو، نه تنها پول شان را سریع دریافت نمی كنند، بلكه امكان دارد نزدیك به شش تا هفت ماه پول شان در بیمه ها بماند. بدین سبب باز هم داروخانه ها برای چرخش نقدینگی خود، چاره ای جز فروش اقلام آرایشی و بهداشتی ندارند.

شریف نیا با تاكید بر اینكه فروش گسترده اقلام آرایشی-بهداشتی اصلا برای داروخانه ها انتخابی نیست و به اجبار به این سمت قدم برداشته اند، می گوید: در حال حاضر دوره وصول مطالبات دارویی از طرف بیمه ها، نزدیك به شش ماه به تعویق افتاده كه عدد پایینی نیست. بر همین مبنا هم اكنون غالب شركت های پخش با داروخانه ها به صورت نهایتا سه تا چهار ماهه كار می كنند و نقدینگی داروخانه دو ماه گرفتار مشكل می شود.
قیمت دارو پایین است
وی با اشاره به اختصاص ارز ۴۲۰۰ تومانی به حوزه دارویی كشور، اظهار می كند: دارو در كشور به سبب تصمیم دولت در خصوص اختصاص ارز دولتی به این بازار، با قیمت یارانه ای به فروش می رسد؛ در صورتی كه هزینه های داروخانه ها با شرایط بازار آزاد برآورد می شود و افزایش یافته است. بعنوان مثال نرخ اجاره حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش یافته است و نرخ پرسنل هم افزایش ۳۰ درصدی داشته است. موضوعات اینچنین سبب شده كه داروخانه ها گرفتار مشكل شوند. قیمت گذاری بازار دارو هم برمبنای ارز ۴۲۰۰ تومانی است؛ یعنی دولت بابت دارو به مردم یارانه می دهد و این موجب كوچك شدن اندازه بازار دارو می شود. اگر دارو حداقل با ارز نیمایی قیمت گذاری می شد، اندازه بازار دارو نزدیك به ۲۵ هزار میلیارد تومان می شد.

عضو هیات مدیره انجمن داروسازان تهران همین طور می گوید كه درباره قیمت گذاری دارو رایزنی كرده ایم، اما دولت می خواهد كه همچنان ارز دولتی برای دارو اختصاص داده و بر همین مبنا قیمت گذاری كند و افزایش قیمت نداشته باشیم. بدین سبب داروخانه ها چاره ای جز فروش اقلام آرایشی و بهداشتی برای گردش سرمایه و نقدینگی خود ندارند.

منبع: